Brommobiel Groot Britannië 2011
Wij begonnen onze vakantie vanaf de Alver te Hellevoetsluis, richting Dunquerke.
We sliepen tussen door op de camping van Raymond's ouders in Wachtebeke en van daaruit reden we de volgende dag door richting Dunquerke.
Reizen in België met een brommobiel is makkelijker dan in Holland, er zijn niet zo veel regels voor ons voertuig en je mag overal in België rijden behalve de snelwegen.
Later reden we langs de kust tot de grens van Frankrijk dat is vlakbij De Panne, tot 35 km van de haven van Dunquerke.
Na enkele uren wachten waren wij eindelijk langs de controles van de douane, onze paspoorten en voertuig papieren waren grondig gecontroleerd.
Eindelijk zijn wij aan boord van een grote ferry van Dfds Lines, de zeer moderne en goed ingerichte ferry heeft van alles wat aan boord, zoals bijv. een casino, bioscoop, restaurant, en een tax free winkel.
Na 2 uur varen waren we aangekomen aan de haven van Dover, het was nog steeds een beetje donker en wij hebben gewacht op de parkeerplaats van de ferry maatschappij waar wij uit eindelijk weg gestuurd werden omdat de max. wachttijd 20 min. was.
Wij zijn op advies door gereden naar de dichts bijzijnde parkeerplaats die gratis was en hebben daar tot de ochtend zon ons wakker maakte gebleven. Daarna zijn wij vertrokken richting Folkstone, het rijden is heel appart in Engeland niet alleen omdat je links moet rijden maar ook omdat je bijna op de wegen mag rijden met uitzondering van de grote auto wegen (M wegen).
Vanaf Folkstone verlieten wij de nationale weg en gingen wij over naar de Small ways/Country ways, richting Salisbury van af dit ogenblik verandere ons blik op Engeland.
De kleine wegen zijn heel appart want ze zijn niet te vergelijken met de kleine wegen in Nederland.
Je hebt het idee dat je een groot bos in rijdt waar meestal de bomen over de weg heen groeien, daar door het lijkt als of je door een tunnel rijdt hierbij is de licht inval beperkt.
Wij reisden over heuvels zoals in Limburg maar je moet tegelijke tijd opletten met je ogen want de wegen zijn veradelijk want je gaat op en af van de berg en links en rechts door bochten die wegen zijn vrij smal met hoge heggen en je kan niet zien wie er vanaf de andere kant op je af komt rijden.
Voor iemand die voor het eerst met een brommobiel in Engeland is en links moet rijden, en op een kruising of rotonde aankomt is gewend om eerst rechts te kijken i.p.v. links maar je moet het juist anders om doen maar na een poosje raak je daar snel aan gewend.
We reisden de hele dag naar Salisbury en om en na bij de middag begon het te regenen, maar ja dat is typisch in Engeland ook in de zomer.
Wij hebben onderweg half in de regen een kopje koffie gedronken en tevens uitgerust. Uren en een heleboel kilometers gereden hebben kwamen wij aan bij de eerste camping "Church Farm" te Sixpenny Handley, de camping lag naast een typisch klein engels dorpje bovenop een heuvel met een mooi uitzicht. Deze camping was heel schoon en veel ruimte en staanplaatsen.
De prijzen waren redelijk namelijk £ 7,00 per nacht zonder elektra, wij hebben hier 3 dagen gestaan.
En tussen door hebben wij de omgeving gezien tot de stad Poole dit is een grote stad naast de zee.
Na 3 dagen zijn wij verder gegaan naar de volgende camping "Churchhill farm" in Buckfastleigh zo'n 200 km verder, dat ligt ten zuiden westen van Engeland.
De route naar deze camping was nog mooier dan de vorige route naar de andere camping, met veel vallei's en onderweg veel typische engelse dorpen en hoge bergen waarbij we af en toe tot 200 m hoogte moesten klimmen.
Deze bergen hebben vele mooie uitzichtpunten tot in de lange verte je oog kan reiken, dit is echt een typisch engels landschap wat je niet in Nederland zal terug vinden. Wij zijn verder gegaan over de nationale wegen die in zeer goede staat verkeren met meerdere banen, en soms terug naar de kleine wegen waar je soms haast niet eens genoeg ruimte hebt om een ander te laten paseren.
Het gekke van de Engelse wegen zijn dat je daar gewoon mag rijden met je brommobiel geen max. snelheid beperking hebt, mits je je aan de regels houdt. De dag was bijna om en wij kwamen aan in de stromende regen op de camping, Raymond wou direct de tent op zetten maar ik had geen zin om nat te worden en zei " ik wacht wel tot het opgehouden is met regenen" dit bleek echter langer te duren dan ik had gedacht.
Deze camping ligt op een hoge heuvel met veel wind van alle kanten, maar tegelijke tijd had deze camping een mooi uitzicht van de omgeving. Wij hebben hier enkele dagen gebleven en tussen door hebben wij de omgeving gezien en verkent, mooie dorpen zoals Totnes met zijn kasteel, Torquay met zijn lange stranden en oude pier. De straten in Torquay lopen vanaf de zee tegen de bergen omhoog maar bovenop die bergen heb je een ongelofelijk mooi uitzicht, deze stad is de mooiste en meest toeristische stad van zuid Engeland het wordt dan ook wel de Engelse riviera genoemd.
Toen Raymond vast zat in zijn laptop ging ik alleen op pad en heb ik Brixham en Dartmouth bezocht, deze dorpen vooral Dartmouth was een van de mooiste dorpen die ik gezien heb in Engeland. De mensen daar zijn heel vriendelijk en waren zeer nieuwschierig vooral toen ik mijn wagen parkeerde vroegen somigen wat voor voertuig ik bestuurde, en waar ik vandaan kwam Ik vertelde vanuit Nederland.
Na enkele dagen zijn wij verder gegaan naar het laatste punt van Engeland: Land's End, ten zuiden van Engeland. De terug reis van Land's End naar de camping zijn wij langs de grote en mooie stad van Plymouth gegaan.
Aan het einde van deze dag was het al donker en begon het onverwachte avontuur, Raymond wou direct door rijden naar de camping wat ongeveer 160 km of meer was. Tussen door was ik erg moe van de reis heen en koos ik ervoor om ergens on opvallend te parkeren en daar de nacht in mijn voertuig door te brengen.
De volgende dag ben ik terug gegaan naar de camping met mijn grote verassing dat Raymond al was aangekomen, maar niet met zijn eigen wagen dit omdat deze de geest had gegeven.
De terug reis naar Nederland was een echt avontuur, omdat de wagen van mijn goede vriend niet instaat was om terug te reizen naar huis. En om die reden zijn wij samen met mijn brommobiel met het dubbele gewicht en mijn bagage. Dat was niet echt gepland maar tegelijke tijd was het een mooie proef voor mijn wagen.
Met 2 personen en bagage, vervolgde wij onze weg langs de zuidelijke kanten van Engeland, 500 km langs de kust tot Dover zonder problemen van mijn wagen.
Vlakbij Dover zijn wij geweest op een mooie camping die nabij een plaats ligt met mijn naam erin, namelijk Martin Mill.
Wij hebben hier die nacht overnacht en de volgende dag hebben wij de gelegenheid genomen om de omgeving te verkennen van Deal tot Dover, wij hebben de gehele stad verkend van dover en per toeval hadden wij als afscheid en einde van de vakantie een mooi vuurwerk spektakel omdat er in de stad een soort van feest was.
Die zelfde avond rond de klok van 12 zijn wij met de ferry terug gegaan naar Dunquerke, en hebben wij daar op de parkeerplaats gewacht tot het licht werdt. De reis van de parkeerplaats van de ferry richting België was in het eerste ogenblik niet makkelijk om terug te rijden omdat we rondjes reden, uit eindelijk vond Martin de juiste weg en zo zijn wij terug gegaan naar Nederland